Bagatela
Otoczony lasem zespół pałacowo-parkowy znajdujący się w pobliżu Czekanowa, ok. 6 km od Ostrowa Wielkopolskiego, powiat ostrowski. Las Bagatela jest obszarem leśnym, którego nazwa pochodzi od znajdującego się tutaj pałacu Radziwiłłów. W pobliżu pałacu umiejscowione są trzy głazy narzutowe, w tym jeden pomnikowy.
Pałac
Według pamiętnika Elżbiety Radziwiłłówny, siostry późniejszych właścicieli pałacu, nazwa założenia „Bagatela” pochodzi z czasów, kiedy dziedzic Czekanowa Michał Biernacki mając zamiar wybudować dwór dla córki i zięcia, stwierdził, że takie przedsięwzięcie to dla niego „bagatela”.
„Dom na Bagateli przeznaczony był na mieszkanie jego [Karola] i żony, nieodżałowanej śp. Reni z Lubomirskich Radziwiłłowej, która nie doczekawszy się ukończenia robót około pałacu, nigdy w nim nie mieszkała. Stary dom, zamieszkały przez rodzinę Biernackich został na nowo odbudowany. Sala ozdobiona została sztukaterią przez wrocławskiego rzeźbiarza Bessinka, nad pierwszym piętrem wznosiły się mansardowe pokoje, a przed salą urządzona została półokrągła cieplarnia z tarasem i schodami prowadzącymi do ogrodu.”
Zespół rezydencjonalny powstał w drugiej połowie XVIII wieku jako stała siedziba właścicieli majątku Czekanów. Założycielem zespołu był Michał Biernacki herbu Poraj, który odziedziczył majątek w 1768 roku. Pierwotna rezydencja była dworem parterowym, ze środkową częścią dwukondygnacyjną. Budynek usytuowano wykorzystując naturalne warunki leśnej polany, a park sukcesywnie komponowano poprzez nowe nasadzenia.
Majątek w rękach rodziny Biernackich był do 1877 roku, przejmowany przez kolejne pokolenia. W 1877 roku majątek nabył Ferdynand książę Radziwiłł herbu Trąby. Zamierzał przebudować dwór na pałac myśliwski, jednak tylko zgromadził materiały, a w roku 1882 odstąpił go bratu, Karolowi. W lipcu 1884 roku do Bagateli, po zakończeniu prac wprowadził się Karol Radziwiłł z synem Władysławem, a później siostra Karola, Elżbieta.
Wyposażenie pałacu sprowadzone zostało z Berlina. Meble ze złoceniami oraz marmurowymi blatami Carrara wykonali rzeźbiarze i stolarze włoskiego pochodzenia Ferrari i Montagner. Dodatkowo w 1909 roku wnętrza pałacowe wzbogaciły się o trofea myśliwskie przywiezione przez Władysława Radziwiłła z jego afrykańskiej wyprawy. Reprezentacyjne schody wewnętrzne, które można podziwiać do dzisiaj, wykonał Bissink z Wrocławia. Oprócz schodów zachowa została również stolarka drzwiowa i okienna oraz sufit kasetonowy w danej jadalni (obecnie sala konferencyjna) Autorem projektu przebudowy był znany architekt Zygmunt Gorgolewski. Jest to obiekt murowany, podpiwniczony, z drewnianymi stropami parteru i piętra, nakryty dachem naczółkowym. Wzniesiony jest na rzucie prostokąta o symetrycznym układzie pomieszczeń.
Po zakończeniu II wojny światowej urządzono w pałacu mieszkania lokatorskie, a następnie został przejęły przez Lasy Państwowe. W latach 1960-70 pałac został przebudowany, wprowadzono liczne zmiany wewnątrz oraz w zewnętrznej bryle budynku- zniekształciło to wygląd obiektu. W następnych latach stan techniczny pałacu zaczął się pogarszać. Na wiosnę 2000 roku nowy właściciel przystąpił do remontu kapitalnego pałacu, przywracając mu pierwotną urodę. Obecnie znajduje się tutaj Centrum Szkoleniowe wraz z hotelem.
Źródło: S. Małyszko. Majątki Wielkopolskie: Powiat Ostrowski, www.bagatela.com.pl, materiały własne, Leonard Durczykiewicz. Dwory Polskie w Wielkiem Księstwie Poznańskiem (1912); Fot. archiwalna Leonard Durczykiewicz; Fot. Aleksander Liebert
Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt. 
