Korzkwy
Wieś w gminie Pleszew, powiat pleszewski. Liczy około 300 mieszkańców. Znajduje się około 2 km na wchód od Pleszewa i około 17 km na zachód od Jarocina.
Historia
Korzkwy występują w źródłach od 1411 roku. W XVI wieku własność Grudzielskich, potem Skrzypińskich, Bielawskich i Korzenickich. Od 1687 roku jako właściciele Korzkiew występują Jadwiga z Kuczkowskich i Franciszek Miaskowscy herbu Bończa. W 1789 roku dziedzicem był Jan Umiński, a w połowie XIX wieku Rokossowscy. Od 1856 roku w rękach Szeniców. Szenicowie byli rodziną szybko awansującą, od połowy XIX wieku wchodzącą w sfery ziemiańskie. Wydali między innymi znanego pisarza historycznego Stanisława Szenica. W 1872 roku Korzkwy otrzymuje najstarszy syn Fryderyka Józefa Szenica i Nepomuceny z Grocholskich- Józef. Walczył on w Powstaniu Styczniowym jako kapitan artylerii w oddziale generała Edmunda Taczanowskiego. W 1898 roku Artur Szenic przejął po bracie Józefie zadłużony majątek i doprowadził go do kwitnącego stanu- w czasach prosperity liczył ok. 385 hektarów. Ziemianin gospodarował w nowoczesny sposób, wybudował nowe obiekty gospodarcze oraz kolonię domów dla pracowników folwarcznych. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został wybrany na starostę Pleszewa. Po jego śmierci w dniu 4 listopada 1932 roku żona Maria wyszła ponownie za mąż za Józefa Osmeckiego i wspólnie gospodarowali do 1939 roku. W trakcie wojny Korzkwy przypadły w zarządzie niemieckiemu arystokracie Ernestowi Krug von Nidda.
Dwór
Obszerny, parterowy dwór z mieszkalnym poddaszem wzniesiony w kostiumie narodowym, czyli w tak zwanym stylu polskim. Został zbudowany w 1911 roku dla Artura Szenica (monogram AS i data 1911 w miejscu kartusza herbowego nad wejściem). Dwór w Korzkwach posiada wysoki, łamany dach, kolumny, portyk z trójkątnym zwieńczeniem, latarnie, a także boczne skrzydła na kształt potężnych alkierzy. Był to obiekt na wskroś nowoczesny- źródła wspominają o takim udogodnieniu jak telefon. Ponoć w wozowni trzymano także luksusową belgijską Minerve.
Po wojnie obiekt był użytkowany na różne cele- należąc najprawdopodobniej do PGR Nowy Świat przez lata działała tutaj także restauracja słynąca z dobrego jedzenia i dancingów. Jej zamknięcie spowodowało niestety powolną degradację obiektu.
Przez lata nieużytkowany dwór był pozbawiony jakiekolwiek opieki. Podczas mojej wizyty w 2008 roku można było do niego swobodnie wejść, z czego korzystali nie tylko spragnieni wrażeń miłośnicy urbexu ale także wszelkiej maści złodzieje wszystkiego, co miało jakąkolwiek wartość. Dzisiaj na szczęście pałac został zabezpieczony- pojawiały się także tabliczki informujące o zakazie wstępu. Na pewno jest to krok w dobrą stronę, pozostaje więc liczyć, że z czasem ktoś zadba także o stan techniczny rezydencji.
Źródło: S. Małyszko, Ł. Gajda. Majątki Wielkopolskie: Powiat Pleszewski, Marcin Libicki. Dwory i Pałace wiejskie w Wielkopolsce, Fot. Aleksander Liebert
Zadanie publiczne pn. „WOW- Wiedza o Wielkopolsce” jest współfinansowane ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu – Departament Edukacji i Nauki w ramach otwartego konkursu na realizację w formie wspierania zadań publicznych Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie edukacji w roku 2021.
Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt. 
Żegocin
One Comment
ikroopka
A czy przypadkiem Maria nie była córką Artura?