Kłecko
Niewielkie miasto położone w powiecie gnieźnieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kłecko. Pierwsze informacje o Kłecku pojawiają się w XIII wieku, lecz gród musiał istnieć już w IX wieku. Lokacja miejska zostaje nadana w 1265 roku. Rozwój osady jest związany z usytuowaniem na ważnym szlaku handlowym prowadzącym do Kołobrzegu. Początki tego ośrodka władzy były bardzo burzliwe. W 1331 roku Kłecko zostaje zniszczone przez Krzyżaków. Splądrowano wówczas murowany zamek i wymordowano większość mieszkańców grodu. Ponoć zmarłych rycerzy, którzy polegli w bitwie pochowano w katedrze gnieźnieńskiej i tamtejszym kościele franciszkańskim. W następnym stuleciu miasto zostaje zniszczone podczas wojny Grzymalitów z Nałęczami. Pomimo tych niedogodności losu przywilej lokacyjny w następnych latach potwierdzili królowie Kazimierz Jagiellończyk w 1450 roku, Zygmunt I Stary w 1527 roku i Jan Kazimierz w 1668 roku. Szczególnie ważne było to ostatnie potwierdzenie, gdyż zaledwie dwanaście lat wcześniej Kłecko zostaje… ponownie zniszczone, tym razem przez Szwedów podczas powstania tutejszych mieszczan pod przywództwem piwowara Tataka.
Z tego okresu pochodzi także legenda, jakoby Szwedzi mieli przenosić w swoich kaszkietach ziemię, aby usypać groblę zwaną dzisiaj „Językiem” na zwężeniu jeziora Kłeckiego w celu dostania się do miasta. Skończyło się to tragicznie, oprawcy wymordowali także zwykłych mieszczan, którzy schronili się w kościele. Sama bitwa, która rozegrała się na tutejszych polach 7 maja 1656 roku określana jest mianem jednej z większych tego okresu. Polskimi wojskami dowodzili Stefan Czarniecki i Jerzy Lubomirski oraz młodziutki wówczas Jan Sobieski, przyszły król Polski. Niestety, pomimo legendarnej husarii przeciwnicy rozbili główny człon ataku i po pięciu godzinach bitwy polskie wojsko ustąpiło. Co ciekawe po naszej stronie zginęło około 70 osób, a po szwedzkiej siedem razy tyle. Po tych wydarzeniach miasto już nigdy nie podźwignęło się z upadku i nie powróciło do dawnej świetności. Na domiar złego zdarzały się tutaj pożary oraz zarazy. Wszystko to spowodowało katastrofę gospodarczą i wyludnienie. Sytuacja była tak zła, że pod koniec XVIII wieku rozebrano ratusz, który stał na rynku. Trochę się to zmieniło podczas zaborów, kiedy napływali tutaj niemieccy koloniści, jednak do dzisiaj jest to niewielki ośrodek, liczący obecnie około 2600 mieszkańców. O zasobności i bogactwie dawnych mieszczan może świadczyć fakt, że w Kłecku były w sumie cztery kościoły, a pozostał… jeden.
Planujesz zwiedzanie miasta? Nocuj w Kłecku i okolicach!
Kościół
Kościół pw. św. Jerzego i św. Jadwigi powstał około 1510 roku w stylu gotyckim, a następnie został rozbudowany w 1781 roku. Pierwsze informacje o stojącej tutaj świątyni pozwalają przypuszczać, że powstała już w XI wieku. Obecna konstrukcja to obiekt murowany z cegły, jednonawowy z częścią prezbiterialną zamkniętą wielobocznie. Oszkarpowaną bryłę świątyni nakrywa wysoki dach dwuspadowy, wspólny dla nawy i prezbiterium. Przy południowej ścianie nawy znajduje się gotycka zakrystia oraz dobudowana w 1930 roku okazała wieża. Prace budowlane zainicjował ks. kanonik Maksymilian Koncewicz. Dziewięć lat później został rozstrzelany przez Niemców za organizowanie cywilnej obrony miasta. Wnętrze pochodzi z różnych epok. Szczególnie ciekawy jest ołtarz główny zbudowany w 1596 roku przez bardzo znanego wówczas poznańskiego snycerza Mateusza Kossyora. Jest on jedynym sygnowanym przez Kossyora dziełem, które zachowało się do dziś.
Zadanie publiczne pn. „WOW- Wiedza o Wielkopolsce” jest współfinansowane ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu – Departament Edukacji i Nauki w ramach otwartego konkursu na realizację w formie wspierania zadań publicznych Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie edukacji w roku 2021.
Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt. 
Wiatrowo
