Nekla
Miasto położone w powiecie wrzesińskim, siedziba gminy Nekla. Pierwsze dane źródłowe o Nekli pochodzą z 1405 roku- występuje wówczas jako osada Niekla, co w języku staropolskim oznaczało nadbrzeżne ławice piachu, zarośla lub przystań. Przez lata była w posiadaniu rodów Starczanowskich, Prażmowskich, Skałowskich, Wilkońskich, Skórzewskich i Żółtowskich. W XVIII wieku posiadała prawa miejskie. W tym okresie w pobliże Nekli osiedlili się holenderscy Mennonici, którzy uciekli ze swojej ojczyzny przed prześladowaniami religijnymi. Rozwój miejscowości wstrzymuje drugi rozbiór Polski. W 1831 roku wieś i okolice nawiedziła epidemia cholery, która zebrała obfity plon. W 1845 roku zbudowano szosę z Poznania do Strzałkowa przez Neklę, a pod koniec wieku wieś znalazła się na trasie linii kolejowej z Poznania do Strzałkowa. 1 stycznia 2000 roku, po 207 latach, Nekla odzyskała prawa miejskie.
Planujesz zwiedzanie miasta? Nocuj w Nekli i okolicach!
Legenda
Opowieść głosi, że w lasach między Neklą a Iwnem w karczmie ”Wygoda” zatrzymał się czarnoksiężnik Twardowski. Aby wyruszyć do Poznania rozkazał diabłom usypać groblę przez mokradła. Diabły uwijały się nosząc ziemię w workach czyli sakiewkach. Gdy kur zapiał przerwały pracę i upuściły worki. Cztery z nich upadły w pobliżu grobli i stąd powstały pagórki zwane diabelskimi sakiewkami a groblę nazwano Groblą Twardowskiego.
Kościół
Neoromańska świątynia pw. św. Andrzeja Apostoła powstała w latach 1899-1901 staraniem Teodora Żółtowskiego. Najprawdopodobniej chciał on tą inwestycją uczcić swą żonę Franciszkę z Niemojowskich ze Śliwnik (1849 -1893) a także przedwcześnie zmarłą, ukochaną córkę Annę (1870-1898).
Obecny obiekt powstał na miejscu drewnianej świątyni- a nawet przynamniej dwóch poprzednich. Wiemy, iż w pierwszej połowie XVIII wieku wcześniejszy kościół zaczął chylić się ku upadkowi. Staraniem kasztelana krzywińskiego i ówczesnego dziedzica Franciszka Wilkońskiego postawiono w jego miejsce nowy, konsekrowany w 1752 roku. Z uwagi jednak na brak fundamentów ten także zaczął niszczeć i z czasem go rozebrano robiąc miejsce dla obecnej świątyni, do wnętrza której przeniesiono całe barokowe wyposażenie starego przybytku.
Jest to chyba jedna z najbardziej udanych realizacji świątyń z tego okresu w Wielkopolsce. Obiekt wieńczy okazała, widoczna z daleka kopuła. Autorem projektu był Julian Łukomski, cesarsko-królewski budowniczy, a prace powierzono Telesforowi Schmidtowi ze Środy. Nad głównym wejściem umieszczono monumentalną grupę ukrzyżowania autorstwa znanego rzeźbiarza Władysława Marcinkiewicza. Pierwotnie tło pasji stanowiła złota mozaika, ale nie zachowała się do naszych czasów.
Dwór
Eklektyczny dwór z cechami klasycyzmu a nawet włoskiej willi wzniesiony około 1870 roku dla Żółtowskich herbu Ogończyk. W fasadzie frontowej wyróżniają się dwa ryzality, jeden zwieńczony trójkątnym szczytem, drugi zakończony balustradą tarasu. Pomiędzy nimi znajduje się wejście główne poprzedzone tarasem osłoniętym drewnianym daszkiem.
Obok dawna stajnia i powozownia. Obiekt przechodzi obecnie generalny remont- służy celom publicznym, więc dostęp do niego jest swobodny. Do dworu przylega park z zabytkowymi drzewami, m.in. z jedną z najstarszych w Polsce grusz – Józefinką liczącą ponad 200 lat!
Zadanie publiczne pn. „WOW- Wiedza o Wielkopolsce” jest współfinansowane ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu – Departament Edukacji i Nauki w ramach otwartego konkursu na realizację w formie wspierania zadań publicznych Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie edukacji w roku 2021.
Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt. 
