Oborniki

Miasto położone w powiecie obornickim nad Wartą u ujścia rzeki Wełny. Przypuszcza się, że Oborniki założono około 1272 roku, chociaż historia tego ośrodka może być jeszcze dłuższa. Początek miasta należy wiązać z fundacją klasztoru franciszkanów przez Bolesława Pobożnego I oraz jego żony Jolenty. W tym czasie istniał także zamek. Ponoć, gdy w 1299 roku przebywał tutaj Władysław Łokietek na niebie pojawiła się bladoczerwona łuna, którą starzy magowie i wróżbici odebrali jako dobrą wróżbę.

Z królem tym wiąże się także legenda, jak to podczas modlitwy w pobliskim kościele franciszkanów złożył jako dar wotywny piękny złoty pierścień z rubinem w środku. Podobno pierścień ten zmieniał swój kolor, gdy naszej ojczyźnie zagrażały obce mocarstwa. Co się stało z tym pierścieniem? Zaginął w mrokach dziejów.

Wracając do faktów, dokładna data lokacji Obornik jest nieznana, ale źródła wymieniają je w 1330 roku jako własność królewską. W historii miasta zapisały się także liczne odwiedziny króla Władysława Jagiełły, który ponoć ukochał to miejsce, a swojej żonie Soni kazał właśnie tutaj zakupywać drogie materiały na suknie. Przywileje lokacyjne potwierdza w 1485 roku Kazimierz Jagiellończyk. W 1656 roku miasto zostaje poważnie zniszczone przez Szwedów. Po II rozbiorze Polski w 1793 roku Oborniki weszły w skład państwa pruskiego. Na krótko znalazły się w granicach Księstwa Warszawskiego, a po upadku Napoleona ponownie zostały wchłonięte przez pruskiego zaborcę. Na dalszy rozwój miejscowości duży wpływ miała linia kolejowa relacji Poznań-Piła uruchomiona w połowie XIX wieku. 4 stycznia 1919 roku miasto zostało oswobodzone w wyniku działań bojowych Powstania Wielkopolskiego. Licznych strat ośrodek doznał podczas ofensywy wojsk radzieckich w nocy z 24 na 25 stycznia 1945 roku.

Planujesz zwiedzanie miasta? Nocuj w Obornikach i okolicach!

Rynek

Układ urbanistyczny Obornik został wytyczony już w średniowieczu. Z planu miasta po 1438 roku wynika, że na zewnątrz placu targowego mógł znajdować się ratusz, który nie dotrwał do naszych czasów. Zabudowa, którą zobaczymy dzisiaj pochodzi przeważnie z XIX i XX wieku.

Ruiny klasztoru

Pierwotny klasztor franciszkanów, zapewne jeszcze drewniany, powstał u brzegu Warty w połowie XIII wieku. Należy on do najwcześniej lokowanych zgromadzeń franciszkańskich w Polsce. Do współczesnych czasów zachowało się jedynie późnobarokowe skrzydło klasztoru wzniesione wraz z nowym kościołem w 1768 roku. Dlaczego obecnie całość to tylko malownicza ruina? W 1814 roku założenie wraz z kościołem zostało zniszczone przez wojsko rosyjskie. Po kasacie klasztoru sześć lat później obiekt przekazano gminie ewangelickiej i zamieniono na kaplicę protestancką. Po wzniesieniu pod koniec XIX wieku nowego kościoła ta zabudowa nie była już potrzebna, więc wykorzystywano ją jako magazyn. Na domiar złego w 1993 roku dawny klasztor ponownie płonie. Tym razem nie udaje się go remontować i w tym stanie ulega degradacji do dzisiaj. Obecnie jest zarośnięty i trudno dostępny. Można go zobaczyć na tyłach… sklepu.

Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej

Jest to jeden z najstarszych zabytków w mieście, wzniesiono go bowiem na przełomie XV i XVI wieku. Historia parafii sięga jednak przynajmniej 1303 roku. W przyziemiu wieży i po bokach przybytku usytuowane są gotyckie portale z cegły profilowanej. Zapewne jeszcze w XVI wieku do nawy głównej została dobudowana nawa boczna, a na jej przedłużeniu umiejscowiona była przylegająca do prezbiterium dawna zakrystia, która po przebudowie w 1926 roku zaczęła pełnić funkcję kaplicy pw. św. Józefa. Wyposażenie wnętrza jest przeważnie późnobarokowe, ale znajdziemy także elementy z wcześniejszych epok. W styczniu 1945 roku kościół został uszkodzony pociskami artylerii Armii Czerwonej.

Kościół pw. św. Józefa Oblubieńca NMP

Neogotycką świątynię wzniesiono na przełomie XIX i XX wieku. Charakterystycznym elementem obiektu jest smukła wieża widoczna z kilku kilometrów. Co ciekawe została ona uszkodzona pociskami artyleryjskimi w 1945 roku, a później jej pozostałości zdemontowano. Na jej powrót do krajobrazu miasta czekano aż do 1999 roku.

Kościół pw. św. Krzyża

Drewniany kościół zbudowany w 1766 roku z fundacji mieszczanki obornickiej Łucji Łoyczykowskiej w miejscu wcześniejszej świątyni. Jest to obiekt jednonawowy o konstrukcji szachulcowej z węższym prezbiterium i dobudowaną do niego zakrystią. Wieża zwieńczona jest barokowym hełmem, a dwukalenicowy dach pokryto gontem. Wyposażenie wnętrza jest późnobarokowe i rokokowe.

Zadanie publiczne pn. „WOW- Wiedza o Wielkopolsce” jest współfinansowane ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu – Departament Edukacji i Nauki w ramach otwartego konkursu na realizację w formie wspierania zadań publicznych Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie edukacji w roku 2021.

Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt.