Obra
Wieś położona w powiecie wolsztyńskim w gminie Wolsztyn. Pierwsze informacje o miejscowości pochodzą już z XII wieku. Wówczas przez pewien czas stanowiła własność prywatną rodu Niałków-Jeleni. Rozwój wsi zawdzięcza jednak sprowadzeniu w 1231 roku cysterskich zakonników z klasztoru w Łęknie. Zamieszkali oni w drewnianych zabudowaniach, które z czasem zostały zastąpione murowanymi obiektami. Z nadania Przemysła II w 1280 roku następuje ponowna lokacja miejscowości na prawie niemieckim. Od połowy XIII wieku do końca XIV wieku klasztor wszedł w posiadanie dóbr skupionych w około trzydziestu trzech wsiach. Ponoć miało tutaj powstać także miasto o nazwie Bernardowo z nadania Króla Jana III Sobieskiego, lecz w ostateczności nigdy do tego nie doszło ze względu na śmierć opata Bernarda Miaskowskiego. W czasie najazdu szwedzkiego klasztor oberski przeżywał bardzo ciężki okres, gdyż wojska zrabowały obiekt i majątek zakonników.
W czasie rozbioru od 1773 roku tereny te przypadają do zaboru pruskiego. Cesarz Fryderyk Wilhelm wydaje polecenie, by wieś przeszła w posiadanie rodu von Hünerbein. Władze dążą do likwidacji klasztoru, co ostatecznie dzieje się z końcem 1835 roku. Dobra wyprzedano, a książki rozparcelowano pomiędzy różnymi bibliotekami. W 1926 roku ponownie wracają tutaj zakonnicy, tym razem ze zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, jednak nie na długo- klasztor przejmują Niemcy tworząc szkołę dla policji, a następnie szpital dla chorych na gruźlicę. Od 1946 wznowiona zostaje praca duszpasterska i kształcenie nowych kapłanów. Obecnie znajduje się tutaj Wydział Teologiczny Uniwersytetu Adama Mickiewicza.
Opactwo Cysterskie
Obecnie istniejący klasztor pochodzi z różnych epok historycznych- najstarsze partie pochodzą z 1618 roku. Zasadnicze przebudowy miały miejsce w latach 1753-55 i po 1920 roku. Część budowli to także obiekty współczesne. Późnobarokowy kościół pw. św. Jakuba został zbudowany w latach 1722-1757 według projektu Jana Catenazziego. We wnętrzu zachowało się wyposażenie z tegoż okresu, w tym ołtarze oraz imponujące stalle wykonane w 1755 roku z bogatym zwieńczeniem. Sufity pokrywają cenne polichromie Stanisława Brzozowskiego z XVIII wieku.
Działa tutaj także Muzeum Misyjne ze zbiorami etnograficznymi z krajów, w których pracują polscy oblaci. W Skarbcu znajdują się zabytki sztuki sakralnej od XV do XIX wieku, w tym m.in. sprzęt liturgiczny.
Kościół pw. św. Walentego
Pierwsze informacje o znajdującym się tutaj murowanym kościele pojawiają się w XVI wieku, jednak z uwagi na brak funduszy obiekt popada w ruinę. Na jego miejscu, staraniem przeora Mateusza Wiechowskiego, wzniesiono w 1719 roku obecną drewnianą świątynię. Wyposażenie wnętrza stanowią zabytki z XVIII wieku. Grupy pragnące odwiedzić seminarium oraz zobaczyć muzeum mogą umówić się pod numerem tel. 68 384-20-47.
Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt. 
