Przemęt

Siedziba gminy Przemęt, powiat wolsztyński. Liczy około 1500 mieszkańców. Wieś usytuowana ok. 19 km na południowy wschód od Wolsztyna.

Wspomnienia Wielkopolski to jest województw poznańskiego, kaliskiego i gnieźnieńskiego przez Edwarda Hr. Raczyńskiego z 1842 roku

Jeżeli ustnym podaniom, czyli tradycyi miejscowej wiarę damy, Przemęt już w dziesiątym wieku miejscem był obronnem. W wojnie albowiem Henryka I cesarza z Słowianami nadorzańskiemi okoliczni włościanie schronienia przed Niemcami w Przemęcie szukać mieli. Warownia ta od przyjęcia uchodzących, Przyjętem, a później Przemętem nazwana została. Historyczne wspomnienia tego miejsca, lubo daleko późniejsze, sięgają przecież XIII wieku. (…).
W końcu XIV lub XV wieku, wieś ta przeszła w ręce zakonników reguły ś. Bernarda, czyli cystersów, którym Benjamin książę głogowski w przyległej wsi Wieleniu klasztór był zbudował.
W roku 1417 przemieszkiwali jeszcze Cystersi w Wieleniu, już przecież posiadali Przemęt, jak świadczy list króla Władysława Jagiełły pisany do generała wielkopolskiego, w którym mu zaleca, aby Cystersów w Wieleniu bronił od napaści dziedzica wsi Siekowa, który im się w granice ich od Przemętu wdzierał. W następnym roku przenieśli się księża Cystersi z Wielenia do Przemętu. Podobna jest do prawdy, że w tymże czasie obronne mury zamku przętskiego przekształcone zostały stosownie do nowego przeznaczenia tego budynku, tyle przynajmniej jest pewne, że od tego czasu nigdzie w historyi o zamku przemętskim wzmianki nieznajdujemy. (…) W ostatnich latach XVIII wieku miasteczko Przemęt na wieś obrócone zostało.

Pocysterski zespół klasztorny

Z dawnego założenia klasztornego Cystersów zachował się barokowy kościół pw. Jana Chrzciciela, wybudowany w latach 1651-1690, oraz pozostałości budynków mieszkalnych. W roku 1742 świątynia została częściowo zniszczona przez pożar i ponownie odbudowana w latach 1758-1759. Fragmenty dawnych zabudowań klasztornych pochodzących z XVII wieku znajdują się po południowej stronie kościoła.

Kościół pw. św. Piotra i św. Pawła.

Pierwotnie gotycki obiekt parafialny przebudowany w połowie XVII i XVIII wieku. Obecnie pełni funkcję kaplicy cmentarnej. Wewnątrz rokokowe wyposażenie z 1770 roku.