atrakcje i ciekawostki krajoznawcze,  kościół murowany,  legendy wielkopolskie,  Miasto,  muzeum,  Powiat wrzesiński- zabytki i atrakcje,  świątynie,  szlak piastowski,  Wielkopolskie zamki, pałace i dwory,  z lotu ptaka,  zamek

Pyzdry

Miasto nad Wartą, powiat wrzesiński, ok. 35 km. na północny wschód od Jarocina. Pierwsza wzmianka o Pyzdrach pochodzi z 1232 roku, dotyczyła ona walk śląsko – wielkopolskich. Pyzdry uzyskały prawa miejskie jeszcze przed 1257 rokiem z nadania Bolesława Pobożnego. W roku 1589 pożar zniszczył prawie całe miasto. Odbudowa następuje dzięki znacznemu wsparciu finansowym Jadwigi z Gulczewa wdowie po staroście pyzdrskim Wojciechu Sędziwoju Czarnkowskim. Prace te ukończono w roku 1596 roku. Na mocy decyzji kongresu wiedeńskiego miejscowość znalazła się w 1815 roku w granicach Imperium Rosyjskiego, gdzie pozostawała aż do I wojny światowej – przejście graniczne znajdowało się w Borzykowie, oddalone o ok. 2 km. na północ od miasta. Dzisiaj w tym miejscu znajduje się zrekonstruowany posterunek graniczny.

Pierwsze użycie broni palnej

Podczas oblężenia Pyzdr w 1383 roku “puszkasz Bartosz wyrzucił z żelaznej piszczeli kamienną kulę, która przebiwszy podwójne wrota bramy miejskiej ugodziła plebana Mikołaja z Biechowa, który padłszy wyzionął ducha”. Jak dotąd jest to najstarszy znany przekaz dotyczący użycia broni palnej w Polsce.

Atrakcje turystyczne

Pyzdry się zmieniają – i to zdecydowanie na korzyść. To niewielkie miasteczko całkiem dobrze wykorzystuje potencjał usytuowania nad rzeką. Oprócz pięknych, naturalnych widoków Warty, a także zabytkowej zabudowy usytuowanej nad skarpą zobaczymy tutaj także przystań, mural na ścianie szkoły oraz schody mozaikowe prowadzące wprost pod bramę klasztoru. Bajka! W znajdującym się w obrębie rynku domu podcieniowym uruchomiono także niewielkie muzeum. Dzięki ostatnim inwestycjom atrakcyjność miasteczka rośnie. Brawo dla włodarzy!

Mural

Powstał w 2016 roku. Jego autorem jest Radosław Barka- autor słynnego dzieła na poznańskiej Śródce. Przedstawia historię Pyzdr, gdzie obok obiektów istniejących do dzisiaj znajdują się i te, których już nie ma- w tym zamku.

Schody

To niezwykle dzieło jest autorstwa grupy artystycznej MURall. Pod stopniami schodów zostały przyklejone kolorowe szkiełka oraz terakota. Patrząc pod opowiednim kątem zobaczy ogromną rybę.

Zdjęcia archiwalne:

Zamek

Dawny zamek wzniesiony w XIV wieku przez Kazimierza Wielkiego zachował się do dzisiejszych czasów jedynie w szczątkowej formie. W kontekście najnowszych badań archeologicznych wynika, że był on jedną z największych tego typu konstrukcji w Polsce. Gotycki obiekt został pierwotnie włączony w obręb murów miejskich i stanowił typ tzw. zamku miejskiego.Pełnił funkcję królewskiej rezydencji, a później także siedziby lokalnych urzędów starościańskich. Został zniszczony podczas „potopu” w połowie XVII stulecia przez Szwedów i już nigdy nie odzyskał dawnej świetności. Pod koniecXVIII wieku zamieniono go na zakład karny, a kilkadziesiąt lat później przemieniono na lokale mieszkalne i pomieszczenia magazynowe. W części północnej zamku, na średniowiecznych fundamentach, postawiono spichrz. Obecnie nie zachwyca niestety swoim wyglądem, jest jedynie cieniem przeszłości.
W muzeum regionalnym (patrz-dawny klasztor franciszkanów) znajdują się eksponaty pochodzące z zamku – kafle, kute ozdoby, militaria, kosztowności oraz jego makieta.

Kościół farny

Początki kościoła sięgają XIII wieku. Wprawdzie świątynia nie uległa zniszczeniu przez najazd krzyżaków w 1331 roku, jednak sądząc po formach konstrukcyjnych i ceramicznym materiale użytym do budowy, można określić okres jej budowy na XV wiek.W 1519 roku kościół wyniesiono przez biskupa poznańskiego Jana Lubrańskiego na stopień kolegiaty. Kościół w ogólnym zarysie jest obiektem gotyckim, we wnętrzu znajduje się polichromia z końca XIX wieku autorstwa kaliskiego malarza Aleksandra Przewalskiego.

Klasztor – muzeum

Siedziba muzeum mieści się w pomieszczeniach dawnego klasztoru franciszkańskiego pochodzącego z XIV wieku. Zakon franciszkanów rezydował w Pyzdrach od 1277 roku do połowy XIX wieku, gdy decyzją władz carskich musiał opuścić klasztor. Na krużgankach zachowały się średniowieczne freski oraz cykl XVIII – wiecznych malowideł poświęconych świętemu Franciszkowi autorstwa Adama Swacha. Przebudowa w 1690 roku nadała obecny, barokowy, wygląd obiektu.

Muzeum jest co prawda niewielkie, jednak zgromadzono w nim wiele ciekawych eksponatów. Są to m.in ozdobne elementy pochodzące z dawnego zamku, militaria, stare monety, krzyże, dokumenty, judaika czy zbiór kości zwierząt prehistorycznych. Po zwiedzeniu dwóch, ale bardzo ciekawych sal muzealnych przechodzi się na krużganki, gdzie można podziwiać cenny zespół zabytkowych polichromii ze średniowiecza i baroku. Każdy odwiedzający Pyzdry powinien to miejsce odwiedzić.
Część klasztoru nadal jest użytkowana przez siostry zakonne
Strona muzeum.

Zdjęcia archiwalne:

Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt.

2 komentarze

  • Janina Władysława Janiszewska

    Miasto Pyzdry, miejsce zamieszkania moich przodków co najmniej od XVIII wieku. Mieszkała tu rodzina Rejewskich, a Franciszek Rejewski, który był cieślą miał dom przy Rynku wg.informacji zawartych w spisach przełomu XVIII i XIX wieku. Był bardzo znanym mieszczaninem, a dom jego sąsiadował z domem burmistrza i innych ważnych mieszczan pyzdrskich. Jest bardzo prawdopodobne, że pośród domów z XVIII wieku zachowanych przy Rynku w Pyzdrach, któryś był jego własnością. Także kolejny mój przodek Jakub Rippe ( nazwisko spolszczone Rypel, Ryppel) przybył do Pyzdr jako murarz około 1780 r (zmarł w Pyzdrach 12.02.1789 r), bo miasto to po licznych zniszczeniach wojennych było intensywnie odbudowywane. Wawrzyniec Rypel syn Jakuba i Katarzyny Rippe(Ryppel) poślubił w dniu 2 października 1808 r w Pyzdrach Marcjannę Rejewską, córkę Jacentego i Salomei z Cieślewiczów Rejewskich, czyli wnuczkę Franciszka Rejewskiego. To z tej rodziny pochodziła moja prababcia Magdalena z Ryplów Wietecka.

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.


Exit mobile version