pałac,  Powiat ostrowski- zabytki i atrakcje,  Wielkopolskie zamki, pałace i dwory,  Wieś

Śliwniki

Wieś w gminie Nowe Skalmierzyce, powiat ostrowski. Położona na wysokości około 140 m n.p.m., nad strumieniem Ciemna, ok. 17 km na wschód od Ostrowa Wielkopolskiego, przy drodze powiatowej SkalmierzyceOłobok, przy granicy z wsią Skalmierzyce i miastem Nowe Skalmierzyce. Często Śliwniki są zaliczane w skład zurbanizowanego zespołu miejscowości Skalmierzyce i Nowe Skalmierzyce. Na wieś składają się: Stare Śliwniki z pałacem Niemojowskich, Śliwniki Nowe, przysiółek Zabłocko oraz Zawady. Znane od 1414 roku jako Slawniky. Gniazdo rodowe Śliwnickich herbu Korab. Wg. pamiętnika spisanego przez Jana Nepomucena Niemojowskiego: „moja własna posiadłość Śliwniki, położona w Wielkiem Księstwie Poznańskim, w powiecie odolanowskim, tuż nad granicą województwa i powiatu kaliskiego, milkę od Kalisza, już przeszło od 107 lat jest w posiadaniu linji męskiej mojego rodu”. Niemojowscy nabyli ją więc w 1758 roku i gospodarzyli aż do II wojny światowej, kiedy to zostali wysiedleni do Ostrowa Wielkopolskiego, skąd później wyjechali do Generalnej Guberni.

Pałac Niemojowskich

To jedna z najbardziej imponujących neogotycki rezydencji jakie powstały w Polsce. Pałac, nazywany także zamkiem z uwagi na styl architektoniczny oraz rozmach, wybudowany został w latach 1848-1850, prawdopodobnie według projektu Karola Würtemberga dla Jana Nepomucena Niemojowskiego. Rozbudowywany w 1898 dla Wincentego Niemojowskiego. Posiada nieregularną bryłę o 2-3 kondygnacjach, z 4 narożnymi wieżami. Pałac otacza dobrze utrzymany park krajobrazowy o powierzchni 10,5 ha. W 1887 roku otoczono go częściowo strzyżonym żywopłotem z głogu, dzikiej róży i bzu. Do dzisiaj wśród drzewostanu występuje okazały drzewostan- jesion wyniosły, grab pospolity, kasztanowiec oraz lipa drobnolistna. Wiele drzew posiada walory pomnikowe.

Według legendy w podziemiach pałacu schowana była broń, która miała zostać przerzucona do ówczesnego Królestwa Polskiego. Tajemnice te nigdy nie zostały odkryte przez ówczesne władze pruskie. Nawet dzisiaj nie znamy całej prawdy na ten temat- rozbudowana sieć piwnic została zagruzowana. W pałacu bywały takie osobistości jak Lipscy, Skórzewscy, Jan Pruski, Teofil Morawski herbu Korab, Wit Górzeński czy Antoni Szczaniecki. Jan Nepomucen Niemojowski zmarł w 1873 roku i został pochowany wraz z żoną w kościelnej krypcie w Skalmierzycach. Na nagrobku herby rodowe.

Założenie pałacowe było systematycznie dewastowane w latach powojennych. Wnętrza niegdyś bogato wyposażone straciły całkowicie swój oryginalny wygląd, aż do stanu opuszczonej ruiny w latach 80.XX wieku. Po komnacie historycznej, salonie z bilardem czy bibliotece nie został żaden ślad. Szansa dla rezydencji wybitnego rodu Niemojowskich pojawiła się dopiero, kiedy całe założenie pałacowo-parkowe zostało kupione przez rodzinę Państwa Rogowskich: Zbieg różnych okoliczności sprawił, że w 2000 roku wraz z żoną staliśmy się właścicielami całego kompleksu pałacowo- parkowego w Śliwnikach- dawnej rezydencji Niemojowskich. (…) Prace trwały kilkanaście lat, ale dziś możemy być dumni z ich rezultatów.

Już wtedy można było zaobserwować idące zmiany –  rekonstrukcję domku ogrodnika czy uporządkowanie parku krajobrazowego. Przyszedł także czas na pałac, który przeszedł ogromną metamorfozę. Oprócz położenia nowego dachu, rekonstrukcji zwieńczenia wież, wstawieniu okien, oczyszczeniu i uzupełnieniu cegły czy odnowienia przypałacowej groty, zlokalizowanej od strony elewacji ogrodowej, rozbudowano rezydencję o kolejne pomieszczenia z zachowaniem właściwego stylu.  Zrekonstruowano także skradzioną tablicę z napisem „1849-1898 Amicitiae et Posteris ” (Przyjaciołom i Potomnym).

Obiekt, z racji swojej funkcji jako rezydencja prywatna, jest niedostępny do zwiedzania.

Źródło: S. Małyszko. Majątki Wielkopolskie: Powiat Ostrowski; materiały własne; Anna Narewska, Jerzy Aleksander Splitt: Śliwniki; Stanisław Lityński. Złota Księga ziemiaństwa polskiego poświęcona kulturze i wytwórczości rolnej. Warszawa 1929; fot. arch. Tomasz Michaś, archiwum UGIM, Fot. współczesne Aleksander Liebert. Fot. archiwalne Friedrich Dahms oraz Sas-Lityński

Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt.

One Comment

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.


Exit mobile version