Dwór w Studzieńcu
atrakcje i ciekawostki krajoznawcze,  dwór,  park krajobrazowy,  Powiat obornicki- zabytki i atrakcje,  Wielkopolskie zamki, pałace i dwory,  Wieś

Studzieniec

Booking.com

Wieś położona w powiecie obornickim w gminie Rogoźno. Pierwsze informacje o Studzieńcu w źródłach pisanych pojawiają się w 1343 roku jako własność Sędziwoja Nałęcza Czarnkowskiego. Nazwa wsi pochodzi od prasłowiańskiego „stud”, czyli zimny. Miejscowość była gniazdem rodowym Studzieńskich, którzy zamieszkiwali tutaj do schyłku XVI wieku. Na początku kolejnego stulecia przeszła w posiadanie Skrzetuskich, a od 1715 roku Brodzkich herbu Łodzia. Poprzez małżeństwo z Dorotą Brodzką właścicielem majątku został na pewien czas Karol Błeszyński, który zastawił Studzieniec u Swinarskich. W latach 40. XVIII wieku wieś przejęli Żółtowscy herbu Ogończyk, a po około 20 latach Kierscy. W XIX wieku majątek należał do Raczyńskich z Obrzycka, a w okresie międzywojennym do Tomaszkiewiczów. Produkcja nastawiona była wówczas na uprawę zbóż, warzyw i owoców oraz hodowlę owiec i bydła.

Dwór

Pierwotny barokowy dwór powstał w latach 60. XVIII wieku jako siedziba Kierskich herbu Jastrzębiec w miejscu poprzedniego budynku. Rezydencja zbudowana na planie prostokąta posiada charakterystyczny dla polskiego dworu dach wysoki, łamany, kryty gontem. Mury były niegdyś konstrukcji szkieletowej, wypełnione gliną i otynkowane, częściowo podpiwniczone. Wzniesione na planie kwadratu i przykryte czterospadowym dachem alkierze są wysunięte w stosunku do korpusu głównego, nadając budynkowi nieco warownego charakteru. Ponoć ostatni przedstawiciele rodziny Tomaszkiewiczów mieszkali w swojej pięknej rezydencji aż do 1942 roku.

Dwór w Studzieńcu na rysunku Wiktora Gosienieckiego z 1934 roku

Po 1945 roku nieremontowany dwór stopniowo zmieniał się w ruinę. Zapewne zniknąłby całkiem z krajobrazu, gdyby nie generalny remont przeprowadzony w latach 80. XX wieku. Pisząc „generalny” mam tutaj na myśli całkowitą rozbiórkę i wzniesienie budynku na nowo. Odbudowa trwała około 10 lat i nie ustrzegła się poważnych błędów- bezpowrotnie utracono oryginalne detale i zmodyfikowano rozplanowanie wnętrza. Stolarka drzwiowa uległa rozproszeniu lub zniszczeniu. Mimo niezachowania pierwotnej konstrukcji można powiedzieć, że dzięki prowadzonym pracom budowlanym dwór mimo wszystko przetrwał w krajobrazie wsi. Historia lubi się niestety powtarzać, ponieważ opuszczony budynek znów jest u progu ruiny. Na terenie zdziczałego parku do dzisiaj rośnie kilkadziesiąt gatunków drzew w wieku do ok. 200 lat.

Co ciekawe w 1984 roku w Dziekanowickim Parku Krajobrazowym postanowiono wznieść replikę dworu. Nie oddaje ona zbyt wiernie charakteru oryginalnej rezydencji, lecz trzeba przyznać, że nieczęsto spotyka się w naszym kraju tego typu rozwiązania mające na celu zachowanie dla potomnych idei danego dworu. Wnętrza zrekonstruowanego budynku zostały zaaranżowane w sposób charakterystyczny dla lat 20. XX wieku i przedstawiają codzienne życie ostatnich ziemiańskich gospodarzy. A w Studzieńcu? Po pustych pokojach hula co najwyżej wiatr…

Skansen w Dziekanowicach

Zadanie publiczne pn. „WOW- Wiedza o Wielkopolsce” jest współfinansowane ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu – Departament Edukacji i Nauki w ramach otwartego konkursu na realizację w formie wspierania zadań publicznych Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie edukacji w roku 2021.

Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt. Postaw mi kawę na buycoffee.to

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

CAPTCHA