atrakcje i ciekawostki krajoznawcze,  kościół murowany,  legendy wielkopolskie,  Miasto,  pałac,  park krajobrazowy,  Powiat jarociński- zabytki i atrakcje,  świątynie,  Transwielkopolska Trasa Rowerowa,  Wielkopolskie zamki, pałace i dwory,  z lotu ptaka

Żerków

Booking.com

Niewielkie miasto położone w powiecie jarocińskim, siedziba gminy Żerków, ok. 12 km. na północ od Jarocina. Stolica malowniczej Szwajcarii Żerkowskiej, czyli Żerkowsko – Czeszewskiego Parku Krajobrazowego, uważanego za jeden z najpiękniejszych zakątków Wielkopolski. Charakteryzuje się bardzo urozmaiconą rzeźbą terenu, bogatą szatą roślinną i występowaniem rzadkich gatunków zwierząt. W samym sercu tej przyrodniczej ciekawostki znajduje się pałac w Śmiełowie.

Planujesz zwiedzanie miasta? Nocuj w Żerkowie i okolicach!

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1257 roku w dokumencie Bolesława Pobożnego . W aktach z 1283 roku Żerków wymieniany jest już jako miasto. Herb miejscowość posiada od 1565 roku- a przedstawia on łódź, godło rodowe Górków. W 1623 roku gościł tutaj król Zygmunt III Waza. Jako ciekawostkę można nadmienić, iż ze względu na epidemię dżumy w 1708 roku ludność schroniła się do pobliskiego lasu. Do połowy XIX wieku Żerków pełnił funkcję targową na szlaku ze Śląska na Pomorze. W 1860 roku, w częściowo zrujnowanym poprzednim pożarem pałacu, odbył się wielki zjazd ziemiaństwa wielkopolskiego w liczbie 800 osób. Rok później nastąpił kres rozwoju miejscowości, kolejny wielki pożar strawił prawie całą, w większości drewnianą zabudowę. Odbudowa związana była z całkowitą zmianą planu miasta. Dzisiaj to niewielka, lecz za to urokliwa miejscowość posiadająca oprócz kilku cennych zabytków całkiem przyzwoitą bazę sportowo- rekreacyjną. Elementem charakterystycznym jest także pokaźnych rozmiarów wieża przekaźnikowa.

Kościół pw. św. Stanisława

Przepiękna świątynia wzniesiona na wzgórzu w 1710-1718 roku z fundacji Macieja Radomickiego. Architektem tej barokowej budowli był prawdopodobnie Włoch Giovani Catenazzi. Wnętrze zachowało bogaty, rokokowy charakter. Od północy przylega do kościoła kaplica Matki Bożej z początku XVII wieku z okazałymi, marmurowymi nagrobkami przedstawiającymi rycerzy w zbrojach. Zabytkowy mur okalający świątynię posiada wyraźne cechy obronne.

Pozostałości pałacu

Weszli w sień. ‒ Rzekł Gerwazy: „W tej ogromnej sieni
Brukowanej nie znajdziesz Pan tyle kamieni,
Ile tu pękło beczek wina w dobrych czasach;
Szlachta ciągnęła kufy z piwnicy na pasach,
Sproszona na sejm albo sejmik powiatowy,
Albo na imieniny pańskie, lub na łowy.
Podczas uczty na chorze tym kapela stała
I w organ i w rozliczne instrumenty grała;
A gdy wnoszono zdrowie, trąby jak w dniu sądnym
Grzmiały z choru; wiwaty szły ciągiem porządnym:
Pierwszy wiwat za zdrowie króla Jegomości,
Potem prymasa, potem królowej Jejmości,
Potem szlachty i całej Rzeczypospolitej;
A na koniec, po piątej szklenicy wypitej,
Wnoszono: Kochajmy się! wiwat bez przestanku,
Który, dniem okrzykniony, brzmiał aż do poranku;
A już gotowe stały cugi i podwody,
Aby każdego odwieźć do jego gospody”.
„Pan Tadeusz” Księga II

Na miejscu dzisiejszego amfiteatru znajdował się niegdyś okazały pałac- zamek zbudowany w końcówce XVII wieku, prawdopodobnie również projektu Giovaniego Catenazzi. To właśnie tutaj, w sieni zamkowej, mogły odbywać się podobne zjazdy szlachty. Rezydencja spłonęła niestety w pożarze miasta w 1831 roku. Jak głosi legenda dla przebywającego w okolicach Żerkowa Adama Mickiewicza strawiony ogniem pałac Radomickich stał się pierwowzorem horeszkowskiego zamku, opisanego później na kartach „Pana Tadeusza”. Ruiny na pewno wywarły na poecie niezapomniane wrażenie.

Sień wielka jak refektarz, z wypukłym sklepieniem
Na filarach, podłoga wysłana kamieniem,
Ściany bez żadnych ozdób, ale mur chędogi;
Sterczały wkoło sarnie i jelenie rogi
Z napisami: gdzie, kiedy te łupy zdobyte;
Tuż myśliwców herbowne klejnoty wyryte
I stoi wypisany każdy po imieniu;
Herb Horeszków, Półkozic, jaśniał na sklepieniu.
„Pan Tadeusz” Księga I

Pałac nigdy już nie odzyskał swojej dawnej świetności, chociaż został częściowo odbudowany. Po kolejnych zniszczeniach z lat 40. XX wieku ruiny, jeszcze częściowo zamieszkane i użytkowane, zostały ostatecznie rozebrane przez Niemców. Obecnie możemy oglądać zarys fundamentów pałacu oraz bramę parkową z XVIII wieku.

Wielkopolskie wędrówki Adama Mickiewicza

Kościół ewangelicki

Nieczynna świątynia z 1904 roku. Z roku na rok postępuje jej dewastacja.

Punkt widokowy

Mniej więcej w połowie drogi między Żerkowem a Śmiełowem, wykorzystując naturalne walory ukształtowania terenu, urządzono punkt widokowy. Zobaczymy z niego śmiełowski pałac oraz kościół w Brzostkowie.

Planujesz zwiedzanie miasta? Nocuj w Żerkowie i okolicach!

Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt. Postaw mi kawę na buycoffee.to

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

CAPTCHA