Bieganowo
Wieś położona w powiecie wrzesińskim w gminie Kołaczkowo. Pierwsze informacje o wsi pojawiają się w XIII wieku. W 1288 roku rycerz Dzierżykraj Westkowic z Kopaszyc przekazuje Bieganowo synom- Janowi i Jarosławowi. Pod koniec XV wieku połowa wsi jest w rękach Piotra Bieganowskiego herbu Grzymała i jego żony Barbary Bieganowskiej, a drugą włada Andrzej Bieganowski wraz z żoną Otylią. Na początku kolejnego stulecia wiadomo, że funkcjonowały tutaj folwarki aż trzech właścicieli ziemskich. W 1657 roku miejscowość zostaje zniszczona w wyniku potopu szwedzkiego. Kryzys musiał utrzymywać się przez kolejne lata, gdyż pomimo działającej szkoły parafialnej nauczyciel utrzymywany był przez proboszcza. Pod koniec XVIII wieku odnotowano, że roczny dochód z Bieganowa, Borkowa i Bieczewa wynosi 1755 złotych 13 groszy i 9 denarów. Były to zyski osiągane z produkcji piwa i wódki, prowadzenia wiatraku i karczmy oraz uprawy zbóż.
W 1906 roku ziemianin, przemysłowiec, wojskowy, a przede wszystkim działacz społeczny Edward Grabski zakłada w Bieganowie Kółko Rolnicze, którego głównym celem w chwili powoływania do życia jest wzajemna pomoc w utrzymaniu ziemi. Z czasem buduje tutaj także kilka czworaków. W 1921 roku za Grabskiego majątek z folwarkami Gozdowo Młyn i Bieczewo liczy ogółem 650 ha, z czego 92,73% stanowią ziemie uprawne. Rok później powstaje tutaj piętrowy barak mieszkalny z przeznaczeniem dla zakwaterowania wojska, które miałoby pomagać w pracach polowych na wypadek ponownego podjęcia przez pracowników majątku strajku. O randze wsi niech świadczy fakt, że 25 maja 1929 roku z kilkugodzinną wizytą przebywa tutaj Prezydent RP Ignacy Mościcki, który uczestniczy w uroczystym śniadaniu wydanym przez Grabskich na jego cześć. Rodzina ta gospodarzy tutaj do 1939 roku, kiedy to w wyniku wojny zostają wyrzuceni z własnego majątku przez niemieckiego okupanta. Wieś zostaje przekazana w ręce Ericha Edgara Alexandra von Siversa- oficera SS i członka Sonderkommando R.
We wsi zachował się neoklasycystyczny pałac wzniesiony w latach 1914-1916 według projektu Stefana Cybichowskiego dla Edwarda Grabskiego. Obiekt obecnie niedostępny.
Kościół
Pierwsza świątynia ufundowana przez Bieganowskich musiała tutaj istnieć zapewne od 1210 roku. Następny obiekt sakralny powstał przed 1424 rokiem, była on wielokrotnie odnawiany. Kolejny kościół zaczął wznosić około 1729 roku ówczesny dziedzic Franciszek Kowalski. Świątynia dobudowana została do istniejącej wieży od strony wschodniej. W 1731 roku konsekrował ją biskup poznański Jan Tarło. Już pod koniec XVIII wieku obiekt znalazł się w ruinie i ówczesny proboszcz wraz z parafianami podjęli się trudu jego remontu oraz przebudowy. Z zewnątrz został obmurowany, powstała także nowa masywna wieża. W styczniu 1982 roku wybuchł pożar, który strawił niemal cały obiekt– ocalała tylko wieża. Przy ofiarnej pomocy parafian podjęto działania na rzecz odbudowy kościoła – został wzniesiony na nowych fundamentach, wyremontowano też ocalałą wieżę. 25 czerwca 1984 roku Prymas Polski Józef Glemp dokonał uroczystego aktu konsekracji nowej świątyni.
Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt. 
