Wronki
Miasto położone w powiecie szamotulskim nad Wartą. Pierwsze informacje źródłowe o Wronkach pochodzą z 1251 roku i dotyczą znajdującego się tutaj grodu. W 1279 roku książę Przemysł II, za namową swego spowiednika Teodoryka, ufundował klasztor dominikanów, co wobec braku innych dokumentów uważane jest przez historyków za argument na dokonaną w tym okresie lokację miasta. W dokumencie wydanym przez księcia wspomina się o specjalnych przywilejach dla zakonu, takich jak prawo do łowienia ryb oraz bezpłatnego korzystania z przemiału zboża w młynie książęcym. W 1316 roku margrabia brandenburski Waldemar najechał miasto i spowodował wiele szkód, a na domiar złego w 1383 roku ośrodek ten ucierpiał w czasie wojny Grzymalitów z Nałęczami.
W czasie potopu szwedzkiego w 1657 roku Wronki spłonęły prawie doszczętnie. W 1793 roku nastąpił II rozbioru Polski, a więc Wronki znalazły się pod zaborem pruskim. Od połowy XIX wieku nastąpiło w mieście ożywienie gospodarcze, do czego przyczyniło zwłaszcza wybudowanie i uruchomienie w 1848 roku linii kolejowej Poznań– Szczecin.
W 1894 roku powstało tutaj jedno z bardziej znanych… zakładów karnych w Polsce. Więzienie to należało wówczas do najnowocześniejszych obiektów urządzonych według systemu amerykańskiego. Poza pomieszczeniami mieszczącymi około 800 przestępców, wybudowano kompleks budynków dla straży więziennej. W okresie stalinizmu było to jedno z głównych miejsc izolacji więźniów politycznych i ważne ogniwo systemu represji w pierwszym dwunastoleciu istnienia Polski Ludowej.
Planujesz zwiedzanie miasta? Nocuj we Wronkach i okolicach!
Klasztor franciszkanów
Pierwotny średniowieczny klasztor, wzniesiony jeszcze za Przemysła II dla dominikanów, z uwagi na stan techniczny został rozebrany w XVII wieku. Nową świątynię wzniesiono pod koniec XVII wieku według planów wybitnego architekta Krzysztofa Bonadury Starszego. Fundatorem inwestycji był kasztelan kaliski Jan Korzbok Łącki. Kościół pod wezwaniem Zwiastowania NMP został zbudowany w stylu barokowym na planie krzyża. Z czasem pojawiły się poważne problemy finansowe, gdyż dominikanie nie mogli znaleźć wystarczających środków na utrzymanie klasztoru, w którym mieszkało średnio 12 zakonników.
Ostatecznie w 1835 roku rząd pruski zniósł wszystkie zakony, w tym także wroniecki. Zaborcze władze postawiły sprzedać obiekt na… materiał budowlany, co spotkało się z ogromnym oporem społecznym. Licytacja odbyła się 1851 roku. Pomimo chęci zakupu obiektu przez lokalnego proboszcza ks. Grzywieńskiego władze pruskie nie zatwierdziły kontraktu kupna. Trzy lata później w Poznaniu zawiązał się komitet obywatelski składający się z osób duchownych i świeckich, który wyznaczył sobie jako główny cel wykupienie podominikańskiego kościoła klasztornego i jego odnowienie, co ostatecznie skończyło się sukcesem. Komitet długo starał się, aby uratowany i odremontowany zabytek trafił w dobre ręce. Tutaj także odniesiono kolejne zwycięstwo, bo obiekt przekazano franciszkanom- reformatom z Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP. Uroczyste wprowadzenie zakonników do odnowionego kościoła miało miejsce w niedzielę 25 października 1868 roku.
Do najpilniejszych zadań należała budowa nowego klasztoru, w którym miało się znaleźć mieszkanie dla 12 zakonników. Budynek projektu Antoniego Krzyżanowskiego oddano do użytku już 1885 roku. Zakonnicy przebywali w nim do wybuchu I wojny światowej. Klasztor oficjalnie otwarto ponownie w 1925 roku. Za zgodą kurii metropolitalnej w Poznaniu urządzono w klasztorze Niższe Seminarium Duchowne, czyli Kolegium Serafickie. W czasie II wojny światowej mieścił się tutaj szpital wojskowy, a następnie dom dziecka. Ogromna tragedia miała tutaj miejsce w 1984 roku- w budynku wybucha pożar. Straty były ogromne, mimo intensywnych zabiegów medycznych nie udało się uratować życia ośmiorga dzieci i niosącego im pomoc dyrektora placówki. Pomimo tej katastrofy klasztor został odbudowany w dawnej formie. Franciszkanie odzyskali swoja własność dopiero w latach dziewięćdziesiątych XX wieku.
Zadanie publiczne pn. „WOW- Wiedza o Wielkopolsce” jest współfinansowane ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu – Departament Edukacji i Nauki w ramach otwartego konkursu na realizację w formie wspierania zadań publicznych Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie edukacji w roku 2021.
Drogi miłośniku Wielkopolski, jest mi bardzo miło mi, że odwiedzasz moją stronę! Jeśli pomogłem Ci znaleźć potrzebne informacje, inspiracje do dalszych podróży lub po prostu spodobało się Tobie, to co robię, będę wdzięczny, gdy wesprzesz mnie stawiając mi wirtualną kawę. Takie wsparcie pomaga mi dalej kontynuować mój projekt. 
